Studnie wiercone składają się zasadniczo z 4 elementów:
Rury nadfiltrowej
Filtru właściwego - perforowanej rury owiniętej siatką
Rury podfiltrowej, która u jest dołu zaślepiona i spełnia zadanie zbiornika osadów
Obudowy studni, wykonanej z kręgów betonowych bądź z tworzywa sztucznego, którą można wykończyć na 2 sposoby
W celu zabezpieczenia filtra oraz zwiększenia przepływu wody, przestrzeń między ścianą otworu a filtrem obsypuje się specjalnie kalibrowanym żwirem, dobieranym indywidualnie w zależności od uziarnienia złoża.
Przy dnie studni nad filtrem umieszcza się pompę głębinową, a w obudowie studni zazwyczaj montuje się zestaw hydroforowy, składający się ze zbiornika hydroforowego, wyłącznika ciśnieniowego, manometru oraz niezbędnych złączek i zaworów. Taki zestaw można również umieścić wewnątrz budynku, jeżeli wymuszają to wysoko podchodzące wody podskórne.
Ogromną zaletą studni wierconej jest fakt, iż jest ona w stanie podawać wodę nieprzerwanie i w dużych ilościach. Nie ma konieczności czekania na to, aż woda najdzie do kręgów, ani obawy przed zniszczeniem studni poprzez zbyt długotrwałe i intensywne pobieranie wody - tak jak ma to miejsce w przypadku studni kopanej.
Kolejną zaletą studni wierconej jest dużo mniejsze ryzyko skażenia wody przez powierzchniowe zanieczyszczenia, gdyż woda pobierana jest z głębszych warstw wodonośnych, umiejscowionych pod warstwami nieprzepuszczalnymi-skutecznie odcinającymi wody zaskórne, często nie nadające się do spożycia.